مثل همه ی روزهایی که تو رو کم داشت
دلم گرفته
به اندازه ی همه ی ابرای خاکستری
کاش بودی
دیگه هیچ آمینی
به آسمون فیروزه ای خدا نمی رسه
دلتنگم
اولین شب آرامش انگار
خیال رسیدن نداره
اینجا به اندازه ی همه ی ابرهای پاییز
دل من ابریه و بارونی
می بارم
قطره قطره
نیستی اشکامو از صورتم بچینی
چه غربت بی انتهایی
تنهام
تنهاتر از آخرین برگ خشک پاییز